Het Visitekaartje : Waar een wil is, is een weg

Uit eerder onderzoek van van den Berg en van Kessel (2016) is er een visitekaartje geïmplementeerd op verpleegafdeling Oncologie van het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven. Dit onderzoek richt zich op de vraag hoe het gebruik van het visitekaartje verbeterd kan worden. Aanleiding hiervoor was dat de opdrachtgever de indruk had dat het visitekaartje weinig gebruikt werd en daarom wenst de opdrachtgever onderzoek naar de implementatie en het gebruik ervan.
De hoofdvraag luidt: “Hoe kan het gebruik van het visitekaartje verbeterd worden aan de hand van ervaringen van verpleegkundigen en patiënten op verpleegafdeling Oncologie van het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven?”
De hoofdvraag is beantwoord middels drie deelvragen. Er is literatuuronderzoek verricht en er is kwalitatief onderzoek uitgevoerd onder verpleegkundigen en patiënten door het afnemen van individuele halfgestructureerde interviews.
Uit de interviews is gebleken dat het visitekaartje niet tot nauwelijks gebruikt werd. De verpleegkundigen benoemen verschillende factoren die hier invloed op hebben. Zo wordt er benoemd dat er een hoge werkdruk heerst op de afdeling en dat het gebruik van het visitekaartje niet in hun dagelijkse routine zit. Daarnaast werd benoemd dat ze geen stimulans ervaren vanuit het team of de patiënten om het visitekaartje te gebruiken. Ook bleek dat de informatievoorziening niet alle verpleegkundigen bereikt had. Deze factoren worden ook in de literatuur benoemd als beïnvloedende factoren voor het al dan niet laten slagen van een implementatie. Ook bleek dat de patiënten weinig tot geen ervaringen hadden met het gebruik van het visitekaart. Ze hebben wel meningen uitgesproken over het visitekaartje. Uit de resultaten is gebleken dat de behoefte er is, maar dat er naar de individuele patiënt gekeken moet worden.
Naar aanleiding van de resultaten zijn er aanbevelingen gedaan die het gebruik van het visitekaartje verbeteren. De eerste aanbeveling richt zich op het integreren van het gebruik van het visitekaartje in bestaande routines, zodat het niet vergeten wordt en terugval in oude routines voorkomen wordt.
Als tweede wordt er aanbevolen de werkgroep visite als eindverantwoordelijke aan te stellen die het proces vormgeeft en ondersteund ter motivatie van het team. Daarnaast bleek uit de interviews dat de informatievoorziening bij de implementatie van het visitekaartje niet het gewenste resultaat had. Ook kwam naar voren dat het lastig is iedereen van veranderingen op de hoogte te stellen vanwege het grote team. De derde aanbeveling is dan ook om de informatie effectiever te verspreiden met als doel om bewustwording te creëren en iedereen te informeren. In dit onderzoek is geen antwoord verkregen op de vraag wat de ervaringen zijn met het gebruik van het visitekaartje, omdat deze er bij zowel verpleegkundigen als patiënten niet of nauwelijks waren. Om hier een realistisch beeld van te kunnen vormen kan het onderzoek pas plaatsvinden wanneer het visitekaartje daadwerkelijk gebruikt wordt op de afdeling en er ervaringen zijn. Tevens kan in vervolgonderzoek het aandeel van de arts erbij betrokken worden. Mogelijk kan dit vervolgonderzoek als afstudeeropdracht uitgevoerd worden door studenten.